Orkaanseizoen, Deel 3

Dinsdag 19 september
Gister avond zijn we dus al vast vertrokken richting Sint Maarten, om zo snel mogelijk aan te kunnen komen na de orkaan Maria. Langzamerhand beginnen we dit wel te merken op zee dat we zo kort erna vertrokken zijn. De golven worden al iets wílder en de belangrijkste dagtaak van vandaag van het vast sjorren (zetten) en controleren van alle voertuigen. Voor de rest is het rustig aan vandaag, wel met lichte werkzaamheden verspreid over de dag. Tegen de avond begint het zeetje wel heel erg ruw te worden en zelfs de 6 containers op dek beginnen te schuiven. Snel met iedereen om ons heen extra spanbanden zetten en de vaart van het schip eraf, zodat we niet door de golven over dek worden weg geslagen. Golven zijn nu tussen de 6 en 8 meter hoog met uitschieters naar 10 meter. Ze komen ook niet stabiel uit 1 richting vanwege de orkaan, maar vanuit alle kanten. Al menig man aan boord is zeeziek en zo nu en dan worden de vissen weer eens goed gevoerd. Iedereen zit tegen de avond op de brug om stoere filmpjes te maken van de overslaande golven op de bak (voorkant van het schip).

Woensdag 20 september
We zijn nog steeds onderweg naar Sint Maarten toe. Weer even checken of alles nog goed vast staat. Alleen alle pallets met water flesjes in ruim 1 zijn omgevallen, maar die stonden toch al niet al te stabiel. Tegen 6 uur avonds kunnen we aan komen met deze vaart. Maaaar.. weinig mensen hebben kunnen slapen in hun bedje, omrollend vanacht. En het word er niet beter op. Wanneer we aan tafel zitten voor het ontbijt en de lunch schuiven we geregeld met zijn 4e naast elkaar, alle kanten op. En zo ook de borden over de tafel. Het word toch te erg met het zeetje en de golven, dus draaien we tijdelijk terug om, om beter op de golven te liggen en geen risico's te nemen met de zware ladingen aan boord. Vanavond komen we niet meer binnen en de de hele dag kunnen er geen werkzaamheden worden uitgevoerd. Ter verveling heb ik voor de koffie om 10 uur, gezonden bananen/granen koekjes gemaakt. In de middag rust zag ik de chef kok een doos vol met appels bijna weg gooien, die tegen het slechte aan zaten. En deze heb ik kunnen redden en samen met hem weer appelflappen van gebakken, waar iedereen avonds weer blij van werd. Je moet toch wat op zo'n dagje en last van de golven heb ik zelf gelukkig niet...
Hopelijk slaapt iedereen vanacht wat beter en kunnen we morgen wel afmeren op Sint Maarten.

Donderdag 21 september
Aankomst Sint Maarten. In de ochtend liggen we weer voor het eiland. Nog wel wat deining, maar het is te doen om aan land te gaan. We liggen weer tegen de kant met het schip en kunnen alle containers, vrachtwagens, pallets noem maar op, weer lossen. Hier zijn we wel weer een volle dag mee bezig. 4 containers vol met water flesjes zijn gelost en staan op de wal. Ja hoor het zal de Pelikaan niet zijn, dat we weer dubbel werk gaan doen of elk uur er een verandering van plan door komt. Alle instabiele pallets met flesjes water, zo'n 30 stuks mogen weer terug aan boord... Tegen 9 uur avonds zijn we eindelijk klaar met alles. We maken ons meteen weer vaar gereed, zodat we morgen vroeg rond half 8 kunnen vertrekken. Al het water en extra rantsoenen gaan we morgen naar Saba brengen en een clubje landmachters moet afgezet worden op Sint Eustatius.

Vrijdag 22 september
7 uur staan we weer gereed, want om half 8 zouden er vertrekken. Helaas gaat dit niet door want nog meer pallets komen aan boord en alle militaire voertuigen die op het eiland zijn, willen nog snel even komen tanken. Zo komen er ook een paar locals langs die met een tuinslang hun pick-ups vol met jerry-can's water vullen. Dan gaan we bijna vertrekken voor de lunch... oneej toch niet. De Poema, een kustwachtschip, wil graag nog even langszij komen varen en afmeren bij ons, zodat ook zij kunnen bijtanken. Dit omdat we weer voor onbepaalde tijd weg gaan. Oké nu is er echt een plan, om 2 uur stoppen we met afgeven van diesel aan de poema, hoe ver ze ook zijn en vertrekken we. Want al het water moet vandaag ook nog afgegeven worden op Saba, morgen zou alles op zijn op het eiland. Oeps, een klein ongelukje gebeurd er met 1 van de landmachters die mee gaat varen. Gelukkig geen gewonden, maar wel zo bijzonder dat de marechaussee ervoor langs moeten komen en hij van boord word gehaald. Vertrek word weer uitgesteld, grrrr. Alle gekheid op een stokje en uit eindelijk gaat de trossen dan toch nog los!! Snel op naar Saba, het gaat zo ie zo al laat worden vanavond. We kunnen niet afmeren op het eiland, want de haven is nog niet vrij gegeven maar de orkaan Maria. Dan alle pallets maar 1 voor 1 met behulp van de frisc (een snel kleiner bootje) afgeven aan Saba. Ik zit in de kraan en op zee gaat de frisc van zo'n paar ton over boord met golven. Uiteindelijk gaat het goed en komt ie in het water te liggen, maar ik heb onderweg een stuk hekwerk krom geduwd met zijn gewicht... naja snel weer verder en gaan met die banaan... erg frisc. Met de pelikaan, dichtbij voor de haven varen is geen succes. We gaan net om het hoekje voor anker zodat we stabieler liggen. Ook dit duurd langer dan normaal want het anker pakt niet goed. Ipv 5 stukken ankerketting uitgeven, gaat nu de volledige lengte naar buiten toe. Tegen 7 uur avonds begint het afgeven pas goed te lopen, maar iedereen is al een beetje moe. We gaan door tot 12 uur nachts. Nog niet alles is afgegeven, maar we moeten stoppen, ivm veiligheid en werkuren. Hup snel anker op en meteen door varen naar Sint Eustatius. Dit is ongeveer een uur en een kwartier varen. Hier zetten we 4 landmachters met de frisc aan land af. Eindelijk zijn we echt klaar voor vandaag en het is 3 uur nachts... 19,5 uur werken zit er weer op. In bed lig ik nog even wakker ondat ik over me slaap heen ben. Er werd tussendoor wel goed gezorgd voor ons, door het kombuis. Een waterijsje komt voorbij, stukjes verse ananas, broodje frikandel, broodje kroket, kippenpoten, pizza vanaf Saba, we komen niks te kort. En tussendoor gooien ze een flesje water naar mij boven in de kraan. Nu gaan me oogjes toch echt toe.